Nangyari na naman ang pinaka-iniiwasan. Kung kailan ka pa naging komportable at palagay, saka naman agad-agad ang pamamaalam. Mahirap tanggapin na sa isang iglap ay maglalaho ang lahat, tulad ng isang matingkad na panaginip na hindi na maalala sa pag mulat ng mga mata. Hanggang sa gunita na lang muling magkikita, gunitang unti-unting malilimutan sa bawat pag pitik ng mga segundo.
Sa pag halik ng luha sa lupa, isang bulaklak ang uusbong na siyang magiging saksi sa nalimot na kahapon.
Hanggang kay Belldandy na nga lang ba talaga ako? Maski sa imahenasyon ay may kaagaw pa...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment