20/100

I am here, but I am not
Like a word without form
But with a sound that pales
That of a cool summer rain

I am here, but I am not
Like the clouds up above
That are never the same
For any given moment

I am here, but I am not
Like a forgotten dream
You keep on thinking of
When only feelings remain

I am here, but I am not
Like your beautiful heart
Beating through uncertainty
Giving hope when there is none

Pulang Sinulid ng Kaplaran

https://www.youtube.com/watch?v=fzqvva1Jk3c

An invisible red string connects those who are destined to meet regardless of time, place, or circumstances.

Halos mag a-ala una y media noon nang madaling araw nang ako'y biglang may narinig na isang dagling matinis na tunog na animo'y napigtal na alambre. Kinilabutan ako at nagsitaas ang aking balahibo. Madilim noon sa aking kwarto pagkat nakapatay ang ilaw. Tahimik. Ang dagling tunog na aking narinig ay umalingawngaw sa aking isipan. Alam ko na kung ano iyon, ngunit kung paano at bakit nangyari ay hindi ko mawari. Binuksan ko ang ilaw at tinungo ko agad ang sulok ng kwarto kung saan nakalagay ang maalikabok na gitarang matagal nang abandonado at walang gumagamit. Ayun na nga. Napigtal ang isang alambre nito. Ang pagiyak ng isang estrangherong pusa sa labas ay hindi nakatulong. Idagdag pa ang pang-aasar ng isang diyosa.
--------------------------------------------------------

Red string of fate. Pulang sinulid ng kapalaran. Posible nga kaya na ang isang mortal ay mag may-ari ng sinulid na sa dulo'y isang diyosa na tulad ni Afrodita ang nakaabang? Kung magkagayon man, ang tatlong Parkas ay may tangan na gunting at sa kanilang hatol at pag hadlang ay maaring gupitin ang sinulid ng kapalaran. But what is to be human? Sa libro ng buhay, hindi ba't nasa kamay rin ng isang tao ang pluma at kapangyarihan upang mag akda ng kanyang sariling kwento? Gayun na rin siguro ang maglikha ng kanyang sariling pulang sinulid.


 

19/100

maluwag na ang hamba ng jalousie
sa kwartong baligtad ni Precy
hangin at liwanag ay di matamtam
hanay ng mga salamin ay nagpapaalam
kumuha ka na ng pang ansal, Klara
mga ulap sa loob ay nagkukulay abo na
kabibili lang ng mga muebles nung lunes
sayang, baka hindi na abutin ng viernes

--------------------
kung pwede lang di matulog, bakit hindi

Across the Universe

https://www.youtube.com/watch?v=YpGME3Iv7Yg

Jai guru deva om

Nothing's gonna change my world 

What am I unsure of? Para akong isang ampaw... hangin lang, hangin lang talaga. Eto na naman tayo, manong Kierkegaard... wala din akong maamoy sa aking daliri... wala. Kanino nga ba ilalabas ang rants at angst?

 

18/100

Sa likod ng araw, aking sinta
Doon ako'y nananahan, nakatira
Ako'y huwag nang pilit hanapin
Lakad lang, damdamin ang sundin

Kung saan naroon, ika'y tinitingala
Mga paa natin ay nag aabot sa lupa
Sa'yong lilim man ay laging nagkukubli
Hindi ka iiwan, sa tabi'y mananatili

Ang aking salita ay walang tinig
Mga kilos ko ay walang pilantik
Ngunit sa oras na ang mundo'y tahimik
Iyo ang aking bisig pati ang aking bibig

Sa gabing walang tala at tulog ang buwan
At ang dilim ay pawang walang katapusan
Lahat ng pangamba ay iyong isantabi
Ang anino ay magiilaw, sayo'y magsisilbi

17/100

Naaalala ko pa nang ika'y unang nakita

Ako'y napalukso at napalundag sa tuwa

Isang manikang oso, nako! hala!

Ngiti mo palang ako'y napasaya

Ikaw ang bitbit sa tuwi-tuwina

Maski sa pagtulog ay yapus-yapos ka

Hindi na nagsawa at sa panaginip din

Tayo’y naglalaro sa isang lihim na hardin

Lumipas mga taon naging matalik na magkaibigan

Habulan sa tirik ng araw, tampisaw sa ulan

Gusgusin man kung tayo'y kanilang kantsawan

Kaligayahan naman natin ay di matatawaran

Mga mata mo'y napagmasadan akong lumaki

Nakitang umiyak, tumawa, at ngumiti

Siguro kung sa mundo ko'y ikaw ay tao rin

Sa laro ng buhay ay tayo at tayo pa rin

Ngayong ako'y ganap na malaki

Kamay ko'y di na akma sa bisig mong ga-daliri

Sa mata ng iba ikaw ay isa lamang laruan

At ang tulad ko daw sayo'y di na dapat magtangan

Ang dating musmos na puso ngayo'y natutong umibig

Na ang buhay ay di lang saya, mayroon ding pighati

Siguro kung sa mundo koy ikaw ay tao rin

Sa laro ng buhay ay tayo at tayo pa rin

Ikaw ngayon sa ibang bata’y akin nang ipauubaya

Gabayan mo siya tulad ng sa ating pagsasama

Sapagkat sa mata ng iba ikaw ay isa lamang laruan

At ang tulad ko daw sayo'y di na dapat magtangan

Siguro kung sa mundo ko'y ikaw ay tao rin

Sa laro ng buhay ay tayo at tayo pa rin