Unti-unti akong nahihigop sa isang mundong gawa ng imahenasyon. Isang mundong tila perpekto, at kung magka problema man ay kaagad nareresolba. Bawat araw ay nagtatapos ng may ngiting mababaksa sa mukha ng bawat karakter sa isang kuwentong mapagparaya. Isang mundong nakapaloob sa maliit na espapsyo sa aking ulo.
Ito siguro ay isang pananggalang sa malamlam na realidad ng aking buhay. Ang katotohanan ay nagiging mapanglaw dulot na rin ng aking katauhan, personalidad, at paniniwala.
Sa pagidlip lamang natatamasa ang kasiyahang walang bahid ng malisya. Lantarang naihahayag ang mga saloobin at tunay na nadarama.
Minsan tuloy ay naitatanong sa sarili, panaginip ba o realidad?
Sa ngayon ay hindi pa din ganap sa aking isip kung ano ang mas matimbang, mas makabuluhan, at mas mahalaga.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment